Is het nou genoeg geweest!

 

BY SPARKLE

Posted on 3 juli 2013 in Sparkle Tekst & Communicatie

 

Iedere dag kan ik mijn geld kwijt aan goede doelen. Het evenement van het ene doel is nog niet voorbij, of het andere evenement komt er al weer aan. Waar geef ik mijn geld aan en waarom? Doneer ik omdat ik die fietser of wandelaar in kwestie waardeer? Of doneer ik omdat ik het doel waardeer? In het laatste geval had ik net zo goed enkele duiten kunnen laten vallen in de collectebus van de buurtbewoner die jaarlijks langs de deuren gaat of ik maak een bedrag over op de bankrekening van het desbetreffende goede doel. Want, op de keper beschouwd, geef ik aan de collecterende buur omdat het de buurman of buurvrouw is en die laat je toch niet onverrichter zaken gaan. Nee, dan trek je de portemonnee en doneer je al het kleine muntgeld wat je er nog in hebt zitten.

 

Doneren is een sociale activiteit. Het gros van de donateurs, sponsoren etc. heeft afgeleide doelen of motivaties om geld te geven. Niet het doel, maar de relatie tot de inzamelaar maakt dat er veel geld wordt opgehaald. Gae kuntj ‘t toch neet make um niks te gaeve. Sponsor-zijn heeft het voordeel dat jouw naam of bedrijfsnaam openlijk genoemd wordt. Op de sponsorpagina van de desbetreffende site kun je zien wie er sponsorde. Wat in een kleine kern echter interessanter is om te zien, is wie er dus niet sponsorde.

 

Bedrijfspromotie is sociaal wenselijk gedrag. Niet het goede doel is de drijfveer, maar de angst dat er over je gesproken wordt als het bedrijf of de persoon die niet sponsorde. Sociaal wenselijk gedrag op de ….zeg het maar welke berg dan ook. Door sponsoring kunnen heel veel mensen geholpen worden, dat wordt in ieder geval op de lange termijn verondersteld. Want het geld is bedoeld voor onderzoek. En zoals we weten duurt het een eeuwigheid voordat onderzoek tot daadwerkelijk en concreet resultaat leidt. Vergeet niet…mensen die nu omhoog zitten met een kwalijke ziekte, hebben die eeuwigheid aan tijd  niet.

 

Ik doneer. Gewoon via de bankrekening aan een door mij bewust en zorgvuldig gekozen goed doel. Niet omdat ik de mensen erachter zo leuk vindt….Nee, omdat ik achter het doel sta.

 

Geef! Daar ben ik het mee eens. Maar daar hoort ook een andere oproep bij. Een oproep aan de instanties. Namelijk: besteed! Besteed toch minstens de helft van al die ingezamelde en nog op de plank liggende miljoenen. Besteed aan concrete en praktische hulp, behandelingen en medicaties, therapieën en zorg. Vooral zorg, handjes! Als de overheid het niet doet, doe het dan zelf. Besteed niet alleen aan de toekomst, aan zorg voor straks. Maar geef vooral aan de zorg van nu! Dáár maak je mensen blij mee!

 

 

 

 

 

Een brug te ver

 

BY SPARKLE

Posted on 3 juli 2013 in Sparkle Tekst & Communicatie

 

Gebeurt het u ook nog steeds dat u via Budschop met volle overtuiging naar Brug 15 rijdt en daar weer moet omdraaien. Even snel naar de supermarkt of een ijsje halen is er niet meer bij. Of je moet de auto aan Budschopzijde laten staan en te voet verder gaan.

 

De werkzaamheden aan de brug duren nu al een poosje, dus ik zou er intussen aan gewend kunnen zijn. Jammer genoeg is dat niet het geval. Mijn pech. Maar toch…

 

Stel we hebben een heerlijke zomeravond, zoals onlangs. Dan is er toch bijna niets zo vanzelfsprekend als gezellig BBQ’en en tot slot een ijsje. En dat haal je dan bij de ijssalon. Voorheen kon je vanuit Budschop rap de brug over. Dan was je ijsje nog nagenoeg in de originele staat als je het thuis uitpakte. Tegenwoordig is even met de auto een ijsje halen een ware beproeving. Op de heenweg is er nog niets aan de hand. Je rijdt naar brug 14 (doorrijden tot aan de witte streep anders snapt het verkeerslicht het niet), linksaf richting Nederweert, rotonde over, verder langs het kanaal, via DPZ op de parkeerplaats achter de Aldi. Bestemming bereikt. Dit kost wat tijd, maar er is nog geen man overboord. Nee, het gaat om de terugweg. Dat is net een brug te ver. Tegen de tijd dat ik het in een papieren zak verpakte ijsje kan verorberen, drijft de gekleurde en bevroren zuivel al in het ijsbakje of – erger nog – loopt het prijswinnende koude spul over het hoorntje, zo de papieren zak in.

 

Het zal nog wel even wennen zijn straks, als de herinrichting van de kern Nederweert is afgerond. De doorgaande route loopt straks in een grote boog om Nederweert heen, via de Kapelaniestraat, Loverstraat, Lindestraat, zoef het centrum uit. De overige automobilisten die kiezen voor de Brugstraat of de Kerkstraat kunnen maar één kant uit, recht vooruit richting Brug 15. Daardoor lijkt het logisch dat er minder verkeer langs de winkels en horeca in de Brugstraat en in Budschop komt. Logisch beredeneerd scheelt het de helft. Die andere helft rijdt via de Randweg naar Weert of Nederweert. En dat terwijl het herinrichtingsplan onder andere bedacht is om de relatie tussen Budschop en Nederweert te versterken!

 

Klopt, overdrijven is een kunst en verandering roept weerzin op. Want, hoewel er straks minder verkeer komt in de kern, wordt het wel veel gezelliger en mooier. Dat is een belangrijk verbeterpunt. Ook wordt het, volgens de gemeente, veiliger voor de verkeersdeelnemer.

 

Ik weet het niet hoor. Wie wordt er nou echt beter van? Ik denk dat ik dat maar eens ga zitten overpeinzen ergens op een Nederweerter terras, daar in die vernieuwde hoek…